Skip to content

Ouders

Ouders hebben een bijzondere rol in de seksuele ontwikkeling van hun kind. De ene ouder wil er liever niets over horen, de andere ouder gaat er gemakkelijk mee om.

Niet alle ouders vinden het vanzelfsprekend dat hun kind ook een seksueel wezen is. Iemand die wil experimenteren, uitproberen, onderzoeken, voelen, ervaren. Sommige ouders willen daar liever niet aan denken. Ze schuiven het voor zich uit of het is ronduit onbespreekbaar.

We kunnen echter niet vaak genoeg onderstrepen hoe belangrijk een gezonde seksuele ontwikkeling en seksuele omgang zijn voor zelfbeeld, zelfwaardering, zelfstandigheid, geestelijke gezondheid en openheid.

“Ik ben moeder van een MCG-zoon. Toen hij ongeveer veertien was heb ik hem op de douchestretcher gelegd met zijn hand op zijn piemel. Steeds als hij op de douchestretcher lag wilde hij er graag mee spelen. Toen hij uit huis ging, merkte zijn leiding dat ook. Die vroeg aan mij wat ik ervan vond. Ik gaf aan dat mijn zoon daar gelegenheid voor moest krijgen. Hij droeg anders altijd een luier, waardoor hij zijn geslachtsdeel niet kon aanraken.”

“Hoe gaan andere ouders hier mee om? Hoe bespreken we als ouders de vragen en zorgen die ons kind heeft over relaties en seksualiteit? Hoe moet het nou straks met neuken? Ons kind zag geen enkele mogelijkheid en heeft geen enkele stap meer in contact gezet.”

School

Mensen realiseren zich nog onvoldoende dat personen met een handicap (een verlangen naar) seks hebben. Of er wordt vanuit gegaan dat mensen met een beperking dat niet (kunnen of willen) doen. Of een docent maakt zich juist zorgen over seksueel misbruik bij zijn leerlingen en praat er daarom niet over. Dan moet je er juist aandacht aan besteden! Het zou goed zijn als er op scholen en dan vooral op Mytylscholen aandacht zou worden besteed aan seks met een handicap. Aan het seksueel bewust maken van jongeren met een beperking … Dat heeft ook te maken met het ervaren van hun eigen lijf en hun zelfbeeld in relatie tot seksualiteit. Het is heel belangrijk om er met jongeren op een veilige manier over te praten. Rutgers Kenniscentrum Seksualiteit heeft een leerlijn Seksualiteit ontwikkeld voor basis- en voortgezet speciaal onderwijs. De leerlijn Seksuele vorming is bedoeld ter ondersteuning voor scholen die seksuele vorming binnen hun onderwijs willen aanbieden. De leerlijn heeft geen voorschrijvend karakter. Een school kan de leerlijn aanpassen naar eigen visie en op maat toesnijden. Ook het gebruik van het spel SeCZTaLK kan een ingang bieden om over seks te praten.

Behandelaars

Mensen met CP hebben in hun leven vaak te maken met vele behandelaars voor diverse hulpvragen. Meestal is voor beide partijen niet duidelijk bij wie iemand met CP nu terecht kan met vragen over seksualiteit, dus begint niemand er over. Terwijl de vragen in dit boekje laten zien dat er in feite voor iedere professional seksgerelateerde onderwerpen te bespreken en/of te behandelen zijn. Dus zet je kennis en kunde in om een gezonde seksuele ontwikkeling te bevorderen. Wacht niet op een hulpvraag, maar begin er zelf over.

Het kan voor mensen met CP lastig zijn om hun lichaam als bron van genot te ervaren. Er is immers vooral functioneel contact geweest door onderzoeken en behandelingen voor hun CP. Behandelaars benaderen mensen met CP soms sekseneutraal. In feite wordt daarmee het man of vrouw zijn juist ontkend. Benoem wat er gebeurt, wat je ziet, juist als het ongemakkelijk voelt dat is voor de ander dan vaak ook zo. Geef complimentjes.

”Daar zat ik dan in mijn bh en slipje op de behandeltafel, terwijl de therapeut achter zijn computer zat om gegevens in te vullen. Hij deed of er niks aan de hand was, maar ik voelde me zó ongemakkelijk en bloot.”

Als je veel fysiek contact bij behandeling of dagelijkse persoonlijke verzorging moet ondergaan, kan de grens vervagen in wat iemand als prettig (‘ja-gevoel’) of juist als ongepast of ongewenst ervaart (‘nee- gevoel’). Vraag daarom iedere keer weer toestemming om iemand met CP aan te mogen raken en laat hem/ haar aangeven als iets niet prettig voelt. Daarmee help je hem/haar om zijn eigen grenzen te leren kennen en aan te geven. Respecteer die grenzen.

Begeleiders

Als je behoefte aan seksueel contact of intimiteit signaleert bij een cliënt, is het goed om samen te overleggen wat de mogelijkheden zijn en hierbij ook te denken aan organisaties als FleksZorg, Stichting Handicap en Seksualiteit of Stichting Alternatieve Relatiebemiddeling. Soms is praten over seksualiteit al voldoende, andere keren zal iemand aangeven dat hij meer wil dan alleen praten.

Het kan zijn dat degene die je verzorgt seks heeft gehad. Dan kan je worden gevraagd om spermavlekken of vlekken met of vaginale afscheiding schoon te maken. Benader deze situaties met dezelfde vriendelijkheid, zorg en bereidvaardigheid die je zou betrachten bij het schoonmaken van een mond na een maaltijd. Als je je zorgen maakt over seksueel overdraagbare aandoeningen, draag dan handschoenen (houd rekening met de mogelijkheid van latexallergie) en een gemakkelijk wegwerpbare opneemdoek. Behandel mensen met CP met waardigheid en respect. Zij hebben evenveel recht als jij om zich seksueel te uiten. Mensen met beperkingen worstelen vaak om hun lichaam als een bron van prettige gevoelens te zien en seks kan hen helpen dit te ervaren.

Het kan gebeuren dat iemand opgewonden raakt als je zijn lichaam schoonmaakt na masturbatie, seks of geslachtsgemeenschap. Onthoud: dit is een reactie van het lichaam op lichamelijke aanrakingen, geen uitnodiging voor seksueel contact. Het kan voor beide partijen ongemakkelijk zijn. Benoem het, maak er een aardig grapje over.

Het is normaal om nieuwsgierig te zijn naar seks, voor mensen met CP is dat niet anders. Soms kan seks (of seksualiteit) een bron van zorgen of preoccupatie worden. Als een zorgverlener terughoudend is om te praten over seksualiteit kunnen gevoelens van angst of minderwaardigheid hierdoor juist versterkt worden.

Mensen met CP kunnen seksuele gevoelens ontwikkelen voor een zorgverlener, waardoor de zorgverlener in een andere rol komt of wordt gezien, namelijk als mogelijke (bed)partner. De zorgverlener heeft het recht om te reageren op een eerlijke en respectvolle manier die recht doet aan zijn eigen professionele en ethische grenzen. De zorgverlener kan doorgaan met het geven van respectvolle zorg en alsnog duidelijk zijn. Als de relatie geforceerd of gespannen wordt, is het tijd om de professionele relatie te evalueren.

Back To Top