Ik ben Anja van Wijk, 32 jaar en woon in Den Bosch. Ik heb cerebrale parese (CP) maar heb er zelf niet zoveel last van. Ik ben een vrolijke, actieve, bezige bij, die het leven goed op orde heeft. In deze blog lees je meer over de plek waar ze woont, haar thuis, en hoe fijn het is dat ze zelf de regie heeft en houdt…
Ik woon op dit moment alweer 16 jaar op mezelf, met begeleiding als het nodig is. Ik woon bij mensen die ofwel een lichamelijke beperking of een visuele beperking hebben. Er is 24 uur per dag iemand aanwezig die kan helpen. Als ik hulp nodig heb moet ik soms wel even wachten, meestal zo’n tien minuten. Ik kan zelf mijn dagindeling bepalen. Drie en een halve dag per week werk ik in het ziekenhuis op de afdeling Geriatrie, en in de tijd die ik over heb vermaak ik mezelf prima.
Toen ik 16 jaar geleden hier kwam wonen kwam ik uit een lastige situatie. Mijn ouders zaten op dat moment in hun scheiding. Hierdoor kwam dit voor mij op een heel goed moment. Thuis was ik gewend om te roepen als ik hulp nodig had, en dan was er altijd meteen iemand die me kon helpen. Dat was hier wel anders, en daar heb ik dan ook even tijd voor nodig gehad om eraan te wennen.
Als je hier komt wonen ga je een persoonlijk plan maken samen met je begeleider en ouders. Er worden doelen opgesteld die je na verloop van tijd moet halen. Een van mijn doelen destijds was om te leren wassen. Er wordt dan een tijdspad ingesteld waarin realistisch wordt gekeken wanneer je het doel kan halen.
De enige hulp die ik nu overdag nodig heb, naast het in en uit bed komen, is om zo’n drie tot vier keer per dag naar het toilet te gaan.
Na een jaar wordt je persoonlijk plan besproken om te kijken hoe het gaat en waar het nog beter kan. Ik ben blij dat lekker mijn eigen ding kan doen. Ook bestaat de kans dat we met de bewoners samen kunnen eten, al is het in deze tijd wel iets anders want momenteel eet iedereen op de eigen kamer. De stichting waar ik woon vindt het heel belangrijk dat je je eigen regie houdt. Hierdoor mag ik eigen keuzes maken met betrekking tot mijn zorg, mijn dagindeling en alle andere zaken die daarbij horen.
Ik heb zelf altijd één keer in de week begeleidingsgesprek, dan bespreken we hoe het met me gaat en of er nog dingen zijn waar rekening mee gehouden dient te worden. Het is heel fijn dat die mogelijkheid geboden wordt, want als er dan iets speelt, kan er snel naar gehandeld worden.
Als ik zelf over ‘thuis’ praat heb ik het ook altijd over deze plek, de plek waar ik woon. Op dit moment gaat het goed met mij en voel ik me heerlijk thuis.
Hoe is jullie woonsituatie?