Anja schreef een gedicht naar aanleiding van de campagne over leven met cerebrale parese. In haar gedicht beschrijft ze dat zij, ondanks haar beperking, iemand is waar je gewoon een goed gesprek mee kan hebben. Dat je samen lol kunnen hebben om niets. ‘Kijk verder dan mijn rolstoel en mijn schrikreacties. Die horen bij mij.’
Even voorstellen
Ik ben Anja van Wijk, 31 jaar en woon in Den Bosch. Ik heb cerebrale parese (CP) maar heb er zelf niet zoveel last van. Ik ben een vrolijke, actieve, bezige bij, die het leven goed op orde heeft.
Ik doe vrijwilligerswerk in de zorg en voel me daar als een vis in het water. Ik werk in het Jeroen Bosch ziekenhuis, als vrijwilliger op de afdeling Geriatrie. Met de patiënten doen we activiteiten die de opname in het ziekenhuis iets minder erg maken. De mensen vinden mijn aanwezigheid prettig en ervaren goede afleiding.
Mijn hobby’s zijn: schrijven, zeilen, rolstoeldansen, lezen in de Vriendin. Lekker buiten rijden bij mooi weer. Alles wat te maken heeft met Marco Borsato.
Ik heb, zoals gezegd, zelf weinig last van mijn beperking. Ik vind dat de maatschappij, maakt dat ik me beperkt voel. Door een vervelende ervaring met iemand heb ik een gedicht geschreven. Ik voelde het als aanval op mijn beperking en de boosheid die dat moment teweegbracht, maakte dat ik onderstaand gedicht heb geschreven. Ik wil er graag bij vermelden dat het gedicht in 10 minuten op papier stond.
Ik heb een beperking,
dat is een heel ding.
Het wordt zo groot gemaakt,
en daardoor iedereen geraakt.
Ik vraag er ook niet om,
dus doe niet zo stom.
Respecteer elkaar zoals we zijn,
dat is pas fijn.
Kijk mij gewoon aan,
zie mij gewoon staan.
zeg niet: ik ken jou niet,
dat doet mij veel verdriet.
Ik ben niet anders dan jij,
maar voel me zeker niet vrij.
Ik word in een hoekje gepropt met alle anderen,
Ik kan daar in mijn eentje niets aan veranderen.
Ik moet ermee dealen,
met mijn 4 wielen.
Ik heb geen keus.
maar wil wel anders heus.
Laat die rotopmerkingen varen.
Laten we de lucht nu opklaren
Stop er gewoon mee
Dan kan ik met jou praten en zeggen NEE
Het vullen van de gaten die jij mij hebt gegeven
Dan kan ik jou misschien vergeven
Anja’s website
Voor mijn website www.vrijwilligersindezorg.nl ben ik altijd op zoek naar verhalen die gaan over de zorg. Welke vorm van zorg maakt niet uit. Als je maar wil vertellen dat werken in de zorg leuk is en wat het je geeft om dat werk te doen. Ik schrijf zelf ook veel over wat mijn werk is en was en de mooie, bijzondere momenten deel ik graag. Maar ook de zwaardere kanten mogen benoemd worden. Denk jij een mooi, bijzonder stuk over je werk als vrijwilliger of vaste medewerker in de zorg, te kunnen delen? Stuur dan een mailtje naar de website: [email protected] en ik neem contact met je op.