Tijdens Steptember, de bewegingsactie die elk jaar een maand lang gehouden wordt voor mensen met cerebrale parese (CP), wordt het vaak benoemd: leven met CP is topsport. Dat is ook echt zo. aangezien ik CP heb in al mijn ledematen staan de hele dag mijn spieren onder spanning. Natuurlijk ben ik het gewend. Maar toch, nu ik ouder word merk ik dat mijn energie echt een grote rol gaat spelen. Het is niet dat ik geen energie heb, maar dat ik merk dat ik sneller moe ben. Dit komt ook omdat ik de hele dag in mijn stoel zit. Van zitten word je ook moe. Natuurlijk handbike ik en fiets ik op mijn Motomed (hometrainer die ik voor mijn rolstoel zet) om mijn benen soepel te houden. Ook merk ik dat er veel meer bekend is op het gebied van kinderen met CP en dan heb ik het over slaap, energie, bewegen en voeding, vergeleken bij volwassenen.
Op de Facebookpagina van het UMC Utrecht kwam ik een artikel tegen ‘Word wakker voor het belang van slaap in kinderrevalidatie’. “Slaap moet gezien worden als een van de belangrijkste activiteiten binnen de 24-uur aan tijd die we per dag hebben. Het is bovendien net zo belangrijk als gezonde voeding en bewegen”, stelt onderzoeker Olaf Verschuren van het Kenniscentrum Revalidatiegeneeskunde Utrecht. Verschuren doet onderzoek naar de 24-uursactiviteiten van kinderen met CP.” Dit artikel triggerde mij omdat er een grote foto van Olaf bij het artikel stond en ik Olaf jaren heb gehad als fysiotherapeut in mijn schooltijd. En natuurlijk omdat het over CP gaat. En weer dacht ik, mooi zo’n onderzoek, goed dat hij het doet, maar waarom weer bij kinderen en niet bij volwassenen met CP.
Aangezien ik de laatste tijd, sinds Covid-19 in Nederland is, volledig vanuit huis werk, kon ik niet goed de balans vinden. Dit was vooral in het begin. Ook sliep ik voor mijn gevoel erg onrustig en niet genoeg. Ik word niet altijd even fit wakker, en in het weekend zit uitslapen er al een hele periode niet meer in. Ik ben steeds voor mijn gevoel vroeg wakker, terwijl ik uitslapen zo prettig vind, en ik dan het gevoel heb dat ik een stuk fitter ben. Naar aanleiding van Olaf’s artikel ben ik Olaf gaan mailen, om dit eens aan hem voor te leggen en bij te kletsen via een digitale verbinding. Uiteindelijk kwamen we samen tot de conclusie dat ik gewoon netjes acht uur slaap, en dat daar niets mis mee is, en eigenlijk heel gezond! Naar aanleiding van dit onderwerp zou ik willen inventariseren of er meer volwassenen zijn met CP die zich zorgen maken over hun slaap of zich herkennen in mijn situatie? Mail dan naar: [email protected] o.v.v. ‘Slaap en CP’.
Artikel van Olaf lezen? Lees hier het artikel ‘Word wakker voor het belang van slaap in kinderrevalidatie’.