Voor iedereen is weleens een dag iets vermoeiender dan de andere. Als je een dag teveel hebt gedaan en dan ook nog eens niet goed slaapt, ja, dan ben je de volgende dag wel brak en moet je jezelf rustig houden om te herstellen. Ik moet vaak goede afwegingen maken waarom ik het wel of niet wil doen. Dit is ook vaak om te voorkomen dat ik mezelf omver rij.
Als het gaat om overprikkeling uit zich dat bij mij met drukte om me heen. Verder is structuur en regelmaat voor mij heel belangrijk.
Ik sta door de week op vaste tijden op, doe gewoon mijn ochtendroutine en vertrek dan op tijd naar mijn werk. Als er teveel in mijn hoofd gebeurd, gaat de situatie een eigen leven leiden en maak ik me veel te druk. Hierdoor loopt de spanning in mijn benen op en word ik gek in mijn hoofd.
Als er veranderingen gaan gebeuren waarop ik niet goed voorbereid wordt, gaat het ook niet goed. Dan word ik onrustig en weet dan niet wat er van mij wordt verwacht.
Naar mijn lichaam luisteren en daar naar te handelen voorkomt vaak dat ik overprikkeld word. Maar dat wil je natuurlijk niet altijd. Toch geef ik er meestal wel aan toe, omdat ik daar later dan weer profijt van heb.
Als ik met mijn moeder ga winkelen in mijn elektrische rolstoel en het is erg druk met mensen die alle kanten op lopen, is dat ook erg vermoeiend voor me. Daarnaast zit ik natuurlijk precies op de goede hoogte als het gaat om billen. Dus er komen bij mij in zo’n geval heel veel verschillende billen voorbij gewandeld. Dat kun je als een voordeel zien, maar vaak zijn het zoveel benen die ik voorbij zie komen. De combinatie, rijden in mijn rolstoel en winkelen vergt een hoop energie. Want doordat ik moet kijken waar ik rij, kan ik niet zien wat er in de winkel ligt als ik deze voorbij rij. Daarom ga ik met deze activiteit vaak in mijn duwstoel zitten en hoef ik dan alleen maar te kijken.
Door op deze dingen te letten en er op een goede manier mee om te gaan is mijn leven een stuk makkelijker. Maar het is niet leuk om daar altijd mee bezig te moeten zijn.