Filmmaker Mari Sanders heeft onderzocht hoe makkelijk of moeilijk reizen door Europa is in een rolstoel. Hij heeft dit vastgelegd en hier een mooie documentaire van gemaakt. Mari heeft zelf ook een beperking. Vanaf het eerste tot het laatste moment heeft hij mij geintrigeerd.
Het eerste onderwerp wat centraal stond is: Opvoeding. Hierover was een kort interview met zijn ouders. Die vertelden dat zij veel te horen kregen dat het bewonderenswaardig was dat ze Mari gewoon thuis hielde en daar een fijn leven wilde geven. Mijn ouders hebben dit ook vaak gehoord terwijl zij het gewoon vanzelfsprekend vinden om mij een thuis te bieden tot op de dag van vandaag. “Dat doe je voor je kind!”. Vroeger moest ik naar een speciale school. Dit was vroeger (in de jaren negentig) heel gewoon. Meedoen in het regulier onderwijs was een uitzondering verteld Mari. Dit gold voor mij ook. In Italië is dit precies andersom. Hier is het vanzelfsprekend om iemand met een beperking in de klas te hebben. Dit is mooi, zo kun je sneller met de acceptatie van een beperking beginnen, heb ik het gevoel. Ook de schoolgenoten kijken niet zo op van iemand met een beperking.
“Blij dat ik in Nederland geboren ben.”
Aristoteles geloofde in zijn tijd dat het beter was “misvormde kinderen” het recht van het leven te ontnemen. Als je het mij vraagt is dat een beetje extreem. Mari bezocht een instituut waar kinderen en volwassenen wonen met een beperking in Griekland. Ik was erg onder de indruk van deze situatie. Het is een middeleeuwse situatie. Mensen liggen vast gekend in grote kooibedden. Mensen hebben geen eigen identiteit daar. Gelukkig zitten de mensen inmiddels niet meer vast en hebben zij een normaal bed. Toch toen ik dit zag werd ik koud vanbinnen ik werd er emotioneel van. En ik besefte mij maar al te goed dat ik dat ik blij moet zijn dat ik in Nederland geboren ben en dat ik met wat aanpassingen mijn leven kan leiden.
“Gelijkenissen, en ook ongeloof.”
Ik zag heel veel gelijkenissen vooral op het feit wat ik in het dagelijks leven tegen kom. Ik ben van mening dat je overal een positieve draai aan moet geven, hoe moeilijk dit soms ook is.
Ik vind het super dat Mari dit alles heeft vastgelegd, ik heb er met bewondering naar gekken. Zo zie je maar dat het over de hele wereld heel verschillend is voor mensen met een anders werkend lijf. Rolstoel Roadmovie gemist? Klik dan hier.