Skip to content

Waar moet ik dit jaar toch op stemmen, een moeilijke keuze.
Veel mogelijkheden, maar waar voel ik me goed bij. Na de stemwijzer, nog een stemwijzer en nog enige twijfel. Voor het stemmen zelf toch de keuze gemaakt. Wat ik heb gestemd, hou ik wel voor mezelf, dat is mijn eigen keus. Maar ik heb gebruik gemaakt va mijn stemrecht en daar ben ik trots op.

Maar dan moeten we er naartoe. Het dichtstbijzijnde stemlokaal is 800 meter van mijn huis. Waar je hoopt dat het goed toegankelijk is, viel dat toch een beetje tegen. Op de weg er naar toe lagen van die hele korte obstakels waar je met de rolstoel onmogelijk overheen kan rijden. Het lukte mij om langs het obstakel te rijden, al liep het wel een beetje ongelijk, waar het spasme dan weer opspeelt. Voor het naar binnen rijden werd er een plank neergelegd.

Daarna kwamen we bij de ingang van het stemlokaal. Dat was ook wat smal, maar met mijn stuurkunsten kon ik net naar binnen.

Na het laten zien wie ik was, kon ik mijn stem uitbrengen. Het stemhokje was op mijn hoogte, maar voordat ik de partij had gevonden op dat formulier, waren we wel een paar minuten verder. Met het potloodje kruiste ik mijn keuze aan en moest ik het weer opvouwen. Met enige moeite lukte dat ook. Toen kon mijn stem in de container waarmee mijn stem geldig is.

Klaar met stemmen, door de achteruitgang weer naar buiten, maar dat ging ook niet goed. Hier werd een verlaging neergelegd waar zo’n obstakel was. Ik gaf aan dat ik daar niet af kon rijden, hierna werd de verlaging verplaatst naar een plek waar ik er wel af kon rijden. Ik slaakte een diepe zucht en mijn stem telt mee. Dat hebben we ook weer gehad en mijn potlood kreeg ik mee.

Back To Top