Net als ieder ander wil ook ik gelijk behandeld worden en overal gebruik van kunnen maken, toch is dat door mijn anders werkend lijf niet altijd eenvoudig. Erg vaak gaat er toch iets mis, of het nu gaat om een kapot hulpmiddel dat gerepareerd moet worden, een nieuw hulpmiddel dat ik nodig heb of een verandering in een indicatie, altijd heb ik daarvoor doorzettingsvermogen en een lange adem nodig. In mijn vorige blog vertelde ik jullie over de rompslomp die gepaard ging met de een aanvraag voor een nieuw hulpmiddel. Inmiddels is de nieuwe rolstoel er, en wordt ook binnenkort de handbike geleverd. Zo zie je maar: blijf volhouden, steek je kop niet in het zand, en heb geduld, dan komt de rest vanzelf…
Terugkomend op waar ik mee begon: onlangs bezocht ik online het congres ‘Gelijk is Gelijk’, in cultureel centrum De Lindenberg in Nijmegen. Dit werd georganiseerd door Alexander van de Kerkhof en Jan Troost. Vooral Jan Troost heeft al vijftig jaar een hoop betekend voor mensen met een beperking, en dat doet hij eigenlijk nog steeds. Ik heb hem al bij verschillende bijeenkomsten mogen ontmoeten. Hij is een grote inspiratiebron, niet alleen voor mij, maar voor vele mensen, daar ben ik van overtuigd!
Ook tijdens dit congres kwam naar voren dat sinds het VN-verdrag is geratificeerd er wel dingen zijn veranderd in de positieve zin, maar ook heel veel nog niet. Er is eigenlijk overal wel een hindernis waardoor mensen met een beperking nog niet volwaardig kunnen meedoen aan de samenleving. Natuurlijk weet ik dat dit in heel Nederland speelt, maar tijdens zo’n congres werd ik toch weer extra met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik vond het een leuk congres, maar is er nog heel veel bewustwording nodig, en er moet nog heel veel veranderen, zodat iedereen mee kan doen in de samenleving op verschillende vlakken. Dan heb ik het niet alleen over inclusief zijn en toegankelijkheid.
Ik heb het ook over wat CP is, en wat dit inhoudt. CP heb je namelijk in zoveel gradaties, ook is iemand met CP niet hetzelfde, ieder mens is anders, ik merk dat vaak gedacht wordt dat als je die gradatie hebt je vast tegen dezelfde dingen aanloopt als een ander met CP in dezelfde gradatie. Vaak is dat zo, maar in sommige gevallen ook niet. Probeer in je leven met CP de balans te vinden, hoe moeilijk soms het ook is, je moet blijven vechten om dingen te bereiken, geldt dat trouwens niet voor iedereen. Buig je CP ook om naar iets positiefs, dit doe ik regelmatig en dit levert zoveel op. Het leven is leuk! Ik ben niet de CP, ik ben een mens met kracht, altijd aan, en dat blijft.