Als je afhankelijk bent van taxivervoer verloopt het vaak helaas allesbehalve soepel.
Zo ook een woensdag in februari. Mijn vader was onverwachts opgenomen in het ziekenhuis. Ik besloot om hem die avond een bezoek te brengen. Hiervoor boekte ik om 14.15 uur, online, de rit naar het ziekenhuis voor die avond. Ik twijfelde of alles gelukt was met de reservering omdat ik geen bevestiging had ontvangen hiervan. Na telefonisch contact bleek alles in orde, volgens de mevrouw aan de andere kant van de lijn. De taxi had ik gepland om 18 uur. Om 18.15 uur stond er netjes een taxi voor de deur. Een Caddy dit keer. Ik dacht dat ik achterin met mijn elektrische rolstoel plaats kon nemen. Maar de taxichauffeur zei al snel dat dit geen auto was waar een rolstoel in kan, en hij ging met de centrale bellen. Helaas bleek toen dat ik een nieuwe taxi moest boeken (…). Dat deed ik dus maar. Maar na een hele tijd in de wacht te hebben gestaan besloot ik om op te hangen. Want ik realiseerde me dat de taxi er op zijn vroegst pas over een uur zou zijn. Dan zou het de moeite niet meer zijn dat ik op bezoek ga in het ziekenhuis, helemaal als mijn rit ook nog een gecombineerde rit zou worden. Mijn emoties werden mij teveel en mijn plan om mijn vader op te zoeken mislukte jammerlijk. Uiteindelijk zat ik dus ‘s avonds thuis en heb ik onder grote frustratie via de website een klacht ingediend bij de vervoerder. Ook besloot ik om contact op te nemen met de Wethouder die zich inzet voor inclusie, met de vraag of ik binnen de gemeente ook een klacht kon indienen over de taxi. Dat kon ik doen via het Klachten Contact Centrum van de gemeente, en heb ik inmiddels gedaan.
Ik werd hierdoor voor de zoveelste keer weer met mijn neus op de feiten gedrukt . De taxi is een mooi vervoersmiddel voor mensen die in een rolstoel zitten, maar helaas gaat het lang niet altijd goed. Ik houd mij er maar aan vast dat ik vast niet de enige ben met deze taxi-struggles…