Mankepoot, schele. Het zijn woorden die Susanne Boes te horen kreeg op school, maar ook in het skatepark waar ze naartoe ging, omdat ze net als andere kinderen wilde zijn. Susanne heeft cerebrale parese. Ze loopt daardoor scheef, heeft altijd pijn en is constant vermoeid. Ze noemt zichzelf ‘hetbuitenbeentje’ en zo kun je haar ook vinden op Instagram. Daar is ze ook voor het eerst lopend in beeld.
Pesten op school en buitengesloten worden
Lopen kost Susanne meer energie dan anderen, want het gaat moeizamer, net als zoveel andere dingen. Doordat ze anders was, werd ze vaak buitengesloten en gepest. Ze wilde niet anders zijn en deed er alles aan om mee te doen. Toen ze klein was wilde ze skeeleren. Met veel moeite skeelerde ze naar het skatepark. Daar werd ze uitgelachen door een groep kinderen. Onwetenheid bleek voor Susanne ook beperkend te werken.
Mijn ouders en omgeving hebben mij door onwetendheid wel beperkt in de dingen die ik wilde doen.
Beperkingen in plaats van mogelijkheden
Susanne kwam minder in contact met dingen die voor haar mogelijk waren, omdat haar ouders en scholen er vaak vanuit gingen dat ze dingen niet kon. Zo ging zij bijvoorbeeld niet mee naar het ski-uitje van school. Haar docenten gingen er vanuit dat zij niet mee kon. Dus Susanne zat op school, terwijl haar klasgenoten lol maakten op de skipiste.
Scholen en mijn omgeving gingen er gelijk vanuit dat ik dingen niet kon in plaats van naar andere mogelijkheden te kijken.
Strijden voor inclusie
Bij de pakken neerzitten is iets wat Susanne niet doet. Ze heeft namelijk een doel: het creëren van meer begrip voor haar beperking en die van anderen. Dat doet ze via haar Instagram- en YouTube-account. Susanne heeft begrip voor haar situatie altijd gemist. Door haar verhaal te vertellen, hoopt Susanne mensen bewust te maken van de dingen waar mensen met een beperking mee te maken krijgen.
Al is er maar één iemand zonder handicap die rekening houdt met iemand met een beperking, dan zou dat al heel mooi zijn.
Bekijk Susannes filmpje op RTV Oost.
